نویسنده : صلاح حسن

   ترجمه : صادق دارابی

صلاح حسن شاعر عراقی متولد شهر بابل و یکی از تاثیرگذاران شعر معاصر عرب او در دانشکده هنرهای زیبا، ادبیات نمایشی خوانده...شاعر، نمایشنامه نویس و مترجم است ، آثار او به زبان های متعددی از جمله اسپانیایی، هلندی و انگلیسی، روسی ترجمه شده است...او یکبار توسط صدام به اعدام محکوم و چند سالی را در زندان بود تا اینکه بالاخره توانست از عراق به اردن بگریزد و از آنجا به اروپا برود. این شاعر سالهاست که در شهر لاهه هلند زندگی میکند.

بي‌حركت. در تاريكي ابدي. با سايه‌اي. بي‌استخوان مي‌ايستم. و اندكي بعد آسماني را. مي‌بينم. كه بر سايه‌ام فرو مي‌ريزد. بادها مي‌چرخند. عريانم مي‌كنند از پيراهن. و سايه‌ام كه مي‌ميرد و. فكر مي‌كند. به ماسه‌هايي كه از بالا با غرور مي‌بارند. بي‌حركت. در تاريكي ابدي مي‌ايستم. و بدنم كه زنداني‌ام مي‌كند در پوچي‌ها. و مرگم. كه چون پشه‌اي بي‌حركت. هرگز نمي‌رسد. و دستانم فكر مي‌كنند. به پيراهني آغشته به بافه‌اي از ابر. همه چيز در ذهن من. سياه و تاريك است. جز بدنم. كه از عرياني شعله مي‌كشد. به فانوسي فكر مي‌كند. كه قطعه قطعه تاريخ مي‌زند گوشتم را. و با درد پايانش را... بي‌حركت. در تاريكي ابدي مي‌ايستم. با سايه‌اي بي‌استخوان. در انتظار آسماني دور مي‌مانم...