در این کتاب نیز مانند کتاب‌های دیگر این مجموعه، یکی از مقوله‌های مهم ادبیات بررسی و واکاوی می‌شود. پس از نشان دادن جایگاه طنز پرداز در قبال جامعه و محیط، و هدف‌های و چگونگی نگرش او به پیرامون خویش، مساله‌ی نیاز او به پیوند دادن توجه به مسایل عینی زندگی روزمره با حفظ و تقویت چشم‌اندازی تخیلی بررسی می‌شود.

بخش بعدی درباره‌ی موضوع‌هایی که دستمایه‌ی طنز‌پردازی قرار می‌گیرد. و شیوه‌ی رویکرد طنز پرداز به آن‌ها است.

سپس وجوه و طرق گوناگون طنز از جمله روال طنز آمیز در درمان، استعاره طنز آمیز، مسخره بازی، شخصیت سازی، کاربرد واژه و نحو بیان منظوم شناسانده شده‌اند و درباره‌ی اصطلاح‌هایی چون شوخی، استهزا، طعنه، کنایه، هجو، هتاکی و هزل و تفاوت‌های آن‌ها کند و کاو شده است.

کتاب با بررسی رابطه طنز پرداز و خواننده پایان می‌گیرد و در سراسر کتاب نقل قول‌هایی از متن‌های کلاسیک ادبیات انگلیس و اروپا به رساندن منظور یاری کرده‌اند.