نویسنده : ارنست گینز

   ترجمه : علی‌رضا کچوئیان

این کتاب داستانی است از سیاه ها و سفید ها، رمانی که این دو رنگ را در هم می آمیزد و حقیقتی را نمایش می دهد که هیچکدام از این دو نیست. ماجرا از زاویه دید جیم کلی که مردی سیاه پوست است و در مزرعه مردی سفید پوست کار می کند با نگاهی قضاوت گونه و دوستانه نسبت به زندگی شخصیت های آن روایت می شود.

گزیده ای از کتاب :

پیرزن اتو را کنار می گذارد و می رود به ایوان. همان طور که انتظار داشته مارکوس برگ ها را شن کش می کند. برمی گردد به اتاق و به کار اتوکشی و آوازخوانی مشغول می شود. صدای کشیده شدن کمد باز هم شنیده می شود. ننه مارگارت دست از کار می کشد و گوش می دهد. صدا قطع می شود. آواز که سر می دهد، صدای کشیده شدن کمد هم شنیده می شود. کار را متوقف می کند و رو می کند به در بسته ی اتاق خواب، ولی همچنان به خواندن اوراد مذهبی ادامه می دهد، منتها این بار چنان آهسته که یقین دارد لوئیز صدایش را نمی شنود. در تمام مدتی که رو به سوی در دارد، سرو صدایی به گوشش نمی خورد. شتابان به سمت اتاق نشیمن می رود و این مرتبه مارکوس را می بیند که به طرف ساختمان نگاه می کند. با همان شتاب می رود انتهای ایوان و به پنجره ی اتاق خواب، در طرف دیگر ساختمان چشم می اندازد. جز پرده های کشیده شده چیز دیگری معلوم نیست. پیش خودش می گوید اگر یک خرده همان جا منتظر بایستد حتما پرده کنار زده می شود، اما خبری نمی شود.