از بیژن نجدی در زمان حیاتش تنها یک مجموعه داستان منتشر شد با نام «یوزپلنگانی که با من دویده‌اند.» این کتاب در سال ٧٤جایزه قلم زرین جایزه گردون را نصیب خود کرد. بقیه آثار این شاعر و نویسنده لاهیجانی پس از مرگ و به همت همسرش منتشر شد. یکی از این کتاب‌ها مجموعه اشعار اوست.
بیژن نجدی چه در شعر و چه در داستان پیرو نوعی رئالیسم و سوررئالیسم بود. از معدود داستان‌نویسان خوبی بود که شعر را هم خوب می‌سرود و یا بالعکس از معدود شاعرانی که خوب هم داستان می‌نوشت. خوبی کتابی که پیش‌رو دارید، این است که به هوای انتشار شعرهایی که قرار است نظر مخاطب را جلب کند، نه درشت‌نگاری کرده و نه بر آن شده تا اشعار را تکه‌تکه و چند کتابی وارد بازار کند.

قسمتی از این کتاب :

واقعيت روياي من است

و خون روياي من ٬ برگ تر از سبز

و سبزتر از برگ گياهان است.