"این مجموعه متشکل است از 10 داستان برگزیده ی داوران دوره ی چهارم جایزه ی هوشنگ گلشیری که در آذرماه 1383 در فرهنگسرای نیاوران و با این عناوین فراهم آمده است: "سان شاین/ کوروش اسدی"، "نماز پسین/ محمد بکایی"، "تک خشت/ منیرالدین بیروتی"، "گرما در سال صفر/ شهرنوش پارسی پور"، "نوروز فقط در کابل با صفاست/ محمدآصف سلطان زاده"، "پدر گیاه شناس من/ داوود غفارزادگان"، "طبقه هم کف/ یوریک کریم مسیحی"، "سنگام/ مهرنوش مزارعی" و "چکاوک آسمان خراش/ شهریار مندنی پور". برای نمونه در"تک خشت"، دو تن از رزمندگان جنگ تحمیلی در حالی که با یک دیگر صحبت می‌کنند، به ورق‌بازی مشغول هستند و نویسنده تصویری موازی از بازی این دو صحنه‌ی جنگ به دست می‌دهد. به تصریح راوی: "نگاش کردم، چشماش برق می زد. به ورقا نگاه می کرد. بی‌بی خشت، آس پیک، شاه خشت، دولو دل. یه سرفه‌ای کردم و تک‌خشت رو گذاشت جلو خودم. یه لرزی تو تنش افتاد. نگام کرد و خندید گفت: دیدار به قیامت! گفتم این دور و برا مین کاشتن؟ گفت: حالا همه جا کاشتن و..."