این دیوان ترکیبی است از دو سبک و شیوهٔ لفظی و معنوی، آمیخته با سبکی مستقل. و آن دو، یکی شیوهٔ شعرای خراسان است، خاصه استاد ناصرخسرو و دیگر شیوهٔ شعرای عراق و فارس، به‌ویژه شیخ مصلح‌الدین سعدی. و از حیث معانی نیز بین افکار و خیالات حکما و عرفاست. استاد علی‌اکبر دهخدا در مجموعهٔ بزرگ چهارجلدی امثال و حِکَم از همان جلد اول بعضی ابیات پروین اعتصامی را در ضمن امثال و حکم زبان فارسی نقل کرده بود و نام او را در ردیف نام شاعران معروف فارسی که از معاصران وی فقط کسانی مثل ملک‌الشعراء بهار و ادیب نیشابوری و یحیی دولت‌آبادی و رشید یاسمی ذکرشان در آن‌جا آمده بود، قرار داده بود. پروین قبل از هر چیز شاعر تربیت و شاعر اخلاق است اما تربیت و اخلاق او مبتنی بر اندیشهٔ عرفانی است.