داوطلبانی از جمله خود اورول از کشورهای مختلف جهان و بالاخص اروپا وارد اسپانیا شدند تا به نفع جمهوری خواهان با فرانکو بجنگند. گروه های سیاسی به جان یکدیگر افتاده‌اند و مردم بیچاره از بیم شلیک های بی هدف جرات گام نهادن به خارج از خانه شان را ندارند. مزارع ویران و روستاییان درمانده همان هایی که به امید تقسیم اراضی بودند انگشت حسرت به دندان می گزند ملتی که آن آب باریکه اش را نیز از دست رفته می بیند.

اورول از زشتی ها، تلخی ها و درشت خویی های جنگ می گوید و سرانجاام از سرکوب آزادی خواهان و کسانین که همسو با نگرش های دولت به اصلاح کمونیستی جمهوری خواه نیستند و سرانجام مقایسه ای دارد خواندنی بین اسپانیای در حال جنگ، فرانسه در روزگار مارشال پتن و انگلستان آرام گرفته در ساحل آرامش.