(سلسله درسگفتارهای تفسیری)

نویسنده : محمد بهشتی

جلسات تفسیر قرآن که از سال 1344 در مرکز اسلامی هامبورگ برگذار می شد پس از بازگشت شهید بهشتی به ایران در سال 1349 ادامه یافت که به طور سیار در خانه های فعالان و مبارزان برقرار می شد و برای مصونیت از حساسیت ساواک با نام و پرچم سبز “مکتب قران” تشکیل می شد. تفسیر سوره حمد و بقره و آل عمران در این دوره صورت گرفته است. این جلسات سرانجام با فشار ساواک تعطیل شد.
در این مجموعه شهید بهشتی از شیوه گردآوری و تدوین سوره های قرآن آغاز می کند و علت نام گذاری سوره حمد به فاتحه الکتاب را توضیح می دهد. سپس تفسیر خود را در باب یادگیری مفهوم عبارات نماز، مفهوم صحیح صراط مستقیم بیان می کند و در یکی از مهم ترین بخش های تفسیر درباره مصداق “مغضوب علیهم” می گوید :
جالب اینجاست که ما مسلمانان خودمان را رها کرده ایم و یقه یهود و نصارا را چسبیده ایم. می گوییم منظور از مغضوب علیهم، یهود و ضالین، نصارا هستند! آنها مغضوب علیهم و ضالین هستند؛ ولی این چه غفلت ناپسندی است که ما خودمان را از یاد می بریم و سراغ دیگران می رویم؟
در پایان تفسیر سوره حمد پرسش و پاسخ بین دکتر بهشتی و حضار برگذار می شود که گزارش آن نیز در متن کتاب آمده است.