نویسنده : مارتین ایمپس

    ترجمه : شیوا شهریاری

«پیکانِ زمان» احتمالا بزرگترین دستاورد ایمیس است ‌ــ‌بلندپروازانه، جسورانه، و فوق‌خیالی. دکتر فرِندلی شخصیت اصلی داستان است که عمرش در جهت عکس حرکت می‌کند. او تازه مرده است، اما بعد متوجه می‌شود که هشیار و سرحال است؛ در ادامه می‌بینیم که با معشوقه‌هایش به‌هم می‌زند، اما بعد دارد آن‌ها را اغواء می‌کند؛ او بیمارانش را مجروح و ناقص می‌کند.

فرندلی از دوران بازنشستگی تا دوران سکونتش در نیویورک و اروپای جنگ‌زده را به‌طور معکوس طی می‌کند و در تمام این مدت رازی سر به مهر با خود دارد. او از گور تا گهواره در بدنِ خود گرفتار است و وجدانش سعی می‌کند از جاه‌طلبانه‌ترین پروژهٔ زندگی او یعنی شرکت در راه‌حل نهایی [کشتار یهودیان] سر در بیاورد. «پیکان زمان»، سرگرم‌گننده و تاریک و فوق‌العاده تاثربرانگیز است، و شاهکاری در ادبیات داستانی تجربی محسوب می‌شود.