نویسنده : جیانلوئیجی بوفون

   ترجمه : ماشااله صفری

بوفون اسطوره فوتبال ایتالیا و دروازه بانی بی نظیر و افسانه ای است که لقب مارادونای دروازه بان ها را به او داده اند. او که بهترین دروازه بان تاریخ فوتبال دانسته می شود و کارنامه ی درخشانی دارد در کتاب حاضر بی آن که تلاشی برای حذف شکست ها و نقاط تاریک زندگی اش داشته باشد، مانند یک داستان نویس، شرح حال خود را از هنگام کودکی اش در ایتالیا آغاز می کند و پس از بیان همه آن چه در طول سال ها به ویژه در زندگی ورزشی اش گذشته و با به تصویر کشیدن روزهای سخت و روزهای پر افتخارش به ماجرای جالب ملاقات با همسرش آلنا، ازدواجش و یکی از ناب ترین اتفاقات زندگی اش یعنی پدر شدن می پردازد.

گزیده ای از کتاب :

با پایان دوران نوجوانی، بسیاری از چیزها به پایان می رسد، پوست اندازی می کنید، جنبه های خاصی از زندگی که به نظر مهم می آمدند ارزش خود را از دست می دهند، برخی عادت ها خیلی کمرنگ، یا خیلی پررنگ می شوند؛ بنابراین فعالیت من به عنوان یک اولترا به پایان رسید. دیگر فکر نمی کردم که باید به عنوان یک انسان جا افتاده، بازیکنی معروف و کسی که عضو تیم ملی است در زمینه ی طرفداری افراط کنم. در عوض، این اتفاق سال ها بعد در فلورانس رخ داد. بازی فیورنتینا- پارما در جام حذفی بود و من بازی نمی کردم. به خاطر ندارم که به خاطر مصدومیت بود یا بیرون بودم چون دروازه بان ذخیره در جام حذفی بازی می کرد. خودم، با ماشینی که آن زمان زیر پایم بود، یک پورشه، به دیدن بازی رفتم. آن را در پارکینگ زیرزمینی فرانچی گذاشتم و با خونسردی مسابقه را تماشا کردم. مشکلات در پایان بازی شروع شد، جایی که بعد از عبور از سطح شیب دار خروجی، دیدم که طرفداران فیورنتینا مسیر را مسدود کرده اند. سپس کارمندان مرا به آن طرف استادیوم بردند و به منطقه ای هدایت کردند که اتوبوس های طرفداران پارما آنجا بودند و پلیس آن ها را تا خروجی بزرگراه همراهی می کرد. بسیاری از آن ها را می شناختم، بارها من را تشویق کرده بودند. یکی از آن ها به نام ولپو، به دلیل پرتاب اشیایی بین هواداران صورت خونینی داشت. به او گفتم: بیا، همراهم بیا، اول صورتت را درست کنیم و بعد تو را به خانه می برم». در حال رفتن بودیم که چند اتوبوس جلوی ما توقف کردند و بعضی هواداران برای درگیری با هواداران حریف پیاده شدند. ولپو که مانند آن ها لباس پوشیده بود نتوانست خودش را کنترل کند و از ماشین من پیاده شد تا از «همکارانش» حمایت کند.

مشکل بزرگی در قسمت گیشه های دریافت اتفاق افتاد. گزارش شد و پلیس ستون را متوقف کرد تا دنبال اولتراهای درگیر نزاع بروند. حتی مشخصات ماشین من را هم داشتند، پس به سمت من و ولپویی که همراهم بود هدایت شدند. هر دو پنهان شدیم، اما او که در این شرایط بسیار با تجربه تر بود قبل از اینکه بفهمم تبخیر شد. قبل از اینکه من را بشناسند چند تایی باتوم خوردم. حداقل این چیزی بود که بعدا گفتند. درواقع فکر می کنم خیلی خوب می دانستند چه کسی درون ماشین است.