نویسنده : امیلی هاورث‌بوث

    ترجمه : اکرم حسن‌پور

روزی روزگاری گروهی از دوستان دنبال جایی برای زندگی می‌گشتند. آن‌ها در یک جنگل دست‌نخورده ساکن شدند؛ جایی که لکه‌های نور از لای برگ درخت‌ها روی زمین می‌افتاد و نسیمی ملایم در میان شاخه‌ها می‌پیچید.
اما طولی نکشید که شروع کردند به بریدن درخت‌ها تا آتش درست کنند و خانه و سرپناه بسازند.
آن‌ها درخت‌ها را بریدند و بریدند… تا اینکه فقط یک درخت باقی ماند.
به نظر شما کودکان
می‌توانند آخرین درخت را نجات بدهند؟
داستانی پر از امید و اعتراض درباره‌ی رابطه‌ی ما با محیط‌زیست و یکدیگر.