نویسنده : دیدیه ون کولارت

    ترجمه : اصغر نوری

دیدیه ون کولارت(۱۹۶۰- )، نویسنده فرانسوی برنده جایزه گنکوراست. کولارت در ١٩٨٢ با رمان «بیست سال گرد و غبار» سرو صدای زیادی در ادبیات فرانسه به پا کرد و منتقدان او را فرانسوا نورسیه معاصر نامیدند. این رمان برنده جایزه «دل دوکا» شد. یک سال بعد او جایزه آکادمی تئاتر فرانسه را برای نمایشنامه «ستاره‌شناس» کسب کرد و دو رمان بعدی‌اش «ماهی عشق» و «تعطیلات شبح» به‌ترتیب برنده جوایز «روژه نیمیه» و «گتنبرگ دو لیور» شدند. اوج موفقیت او در ١٩٩٤ با نوشتن رمان «ساده رفتن» رخ داد و توانست با این رمان جایزه گنکور آن سال را به خود اختصاص دهد. دیدیه ون کولارت، تحت تاثیر دو نویسنده بزرگ ادبیات فرانسه، رومن گاری و مارسل امه، است. دنیای داستانی او را ترکیبی از تخیل و طنز گزنده مارسل امه و واقع گرایی رومن گاری می‌سازد. «ستاره‌شناس» برنده‌ بهترین نمایشنامه‌ جایزه‌ تئاتر آکادمی فرانسه شده است. این قصه‌ یک روانکار است که شیوه‌ خاصی را برای مداوای بیمارانش به کار می‌برد و هیچ وقت آن‌ها را در مطب خود ملاقات نمی‌کند. او اطلاعات بیمار را می‌گیرد و و دو نفر را به عنوان مکمل انتخاب می‌کند و کاری که روانکاو قرار است انجام دهد را این دو نفر خود به تنهایی انجام می‌دهند. داستان برخورد دو زن است که آمده‌اند به مطب یک روانکاو و درباره‌ زندگی خود حرف می‌زنند. با صحبت‌های این زنان درباره‌ زندگی خود، متوجه می‌شویم در زندگی هرکدام از این زنان، مردی وجود دارد با نشانه‌هایی یکسان...