نویسنده : هاروکی موراکامی

   ترجمه : حدیث مددی‌ماهانی ،مسعود پهلوان

این اثر حاوی 7 داستان است که راوی آن ها گاهی خود هاروکی موراکامی است و گاهی هم از زبان دیگری روایت می شود. اما وجه مشترک تمامی داستان ها این است که مردی میان سال آن ها را روایت می کند. کتاب حاضر حاصل تجربیات زندگی موراکامی از انسان بودن است که ذهن خواننده را با چالش های متفاوتی روبرو می سازد. راوی داستان ها اکثرا از خاطرات تلخ و شیرین گذشته ی خود سخن می گوید. داستان هایی که محتوای آن عشق جوانی، کهن سالی، زمان، موسیقی، حافظه و… است.

گزیده ای از کتاب :

به آرامی نوشیدنی ام را نوشیدم و بیست صفحه ای دیگر در کتاب پیش رفتم. با این حال، به دلایلی باز هم نمی توانستم تمرکز کنم. و دلیلش فقط به خاطر این نبود که کتاب گیرایی نداشت. کافه شلوغ به نظر نمی رسید. (موسیقی پس زمینه ملایم بود، نورپردازی عالی بود، تقریبا جو مناسبی برای لذت بردن از کتاب بود.) فکر می کنم به خاطر حس مبهم ناراحتی که داشتم بود، که چیزی درست نیست، که یک جای کار می لنگد. مثل این بود که محتوا در ظرف نمی گنجید، یا انسجام آن به کل از بین رفته بود. هر از گاهی چنین احساسی پیدا می کنم.

در پشت پیشخوان قفسه ای با صفی چشم نواز از بطری ها قرار داشت. پشت آن آینه ای بزرگ بود، که تصویرم در آن افتاده بود. مدتی به آن خیره شدم، و همان طور که می توانید انتظارش را داشته باشید، آن من در آینه هم به من خیره شده بود. فکری ناگهانی به ذهنم رسید که جایی در زندگی ام به راه اشتباه رفته ام. و هرچه بیشتر به تصویر پوشش کت و شلوار و کراواتی خودم خیره می شدم، این حس فقط تشدید می شد. هرچه بیشتر به تصویرم خیره می شدم، کمتر شبیه من به نظر می رسید و بیشتر شبیه کسی بود که تا به حال ندیده بودمش. فکر کردم، اما اگر کسی که در آینه است من نیستم، پس او کیست؟

گمان می کنم، چنان که درباره ی بیشتر مردم صدق می کند، در زندگی ام دوراهی های زیادی را تجربه کرده ام، جاهایی که می توانستم به چپ یا راست بروم. و هر بار یکی را انتخاب کرده بودم، راست یا چپ. (گاهی دلیل روشنی داشت، اما بیشتر اوقات این طور نبود. و همیشه این طور نبود که من انتخاب می کردم، بلکه بیشتر به این شبیه بود که خود راه مرا انتخاب می کرد.) و حالا اینجا بودم، اول شخص مفرد. اگر جهت دیگری را انتخاب کرده بودم، به احتمال زیاد اینجا نبودم. اما بازهم- آنی که در آینه است کیست؟