فراموشی، نخستین رمان جواد پویان است. این رمان در شش فصل به نام های در یدوقوپ، در ادنسه، در دسا، در لواسانات، در نووک و در بغداد، به زندگی یک نقاش و کارگردان تئاتر ایرانی به نام فرید خوش نویسان می پردازد که در دانمارک زندگی میکند. او مبتلا به نوع نادری از بیماری فراموشی است که از مدخل بحران های ناشی از آن، نویسنده فرصتی برای نگاه به مهاجرت در سال های پس از انقلاب یافته است.

جلال سرفراز منتقد ادبی و روزنامه‌نگار درباره‌ی این کتاب چنین می‌گوید:

فراموشی از نثری روان و بی‌خدشه برخوردار است. نویسنده در روند شکل‌گیری رمان، گذشته از یکی دو توضیح ضروری، با نگاهی به دوربین‌وار فضای زندگی اروپایی و ایرانی را، متناسب با دنباله‌گیری رویدادها، به زیبایی بازسازی می‌‎کند. درست مثل اینکه در حال دیدن فیلمی هستیم.