نویسنده : رابرت ثوروگود

   ترجمه : احمد میرمحمدی

شخصیت اصلی داستان زنی 75 ساله به نام جودیث پاتس است که در یک عمارت زیبا به تنهایی زندگی می کند. زندگی او با شنیدن صدای شلیک در نزدیکی یک رود و دیدن یک صحنه ی دردناک قتل دگرگون می شود. او فورا ماجرا را برای پلیس تعریف می کند و شواهد آنچه رخ داده را برای آنها توضیح می دهد. پلیس پیگیر حادثه می شود و متوجه می شود پای جسدهای دیگری هم در میان است.

برای پی بردن به حقیقت این ماجرا و حل معما و پیدا کردن قاتل سریالی، باشگاه قتل مارلو تشکیل می شود.

گزیده ای از کتاب :

جودیث وقتی به خانه رسید، از هیجان آرام و قرار نداشت. فرد دومی که در مارلو با گلوله کشته شده بود، که بود؟ تصمیم گرفت تا شروع برنامه ی گزارش خبری تلویزیون محلی بعد از خبر ساعت شش کمی صبر کند. حتما گزارش آن پخش خواهد شد. اما تا آن زمان، چه کاری باید می کرد؟

جودیث به روزنامه ها، نشریه ها و مجلاتی که همه جای اتاق طراحی اش پخش و پلا بود نگاهی انداخت. می دانست به هم ریختگی آن جا غیرقابل توجیه است. و به دسته ی کاغذی که آنجا بود نگاه کرد و دستش به سمت زنجیری که روز و شب به دور گردنش می بست، رفت. کلیدی که انتهای آن آویزان بود را برداشت و با نگاه به سمت دری که در کنار میز نوشیدنی هایش بود حرکت کرد. نمی توانست نگاهش را از آن بردارد. و به فکر فرو رفت.

بعد از لحظات زیادی، کلید را به پشت لبه ی یقه ی بلوزش برگرداند. پاسخ این بود، او می بایست خودش را مشغول نگه می داشت. همیشه پاسخ همین بود. به سمت میز غذاخوری اش که روی آن پازل ناتمامی قرار داشت، رفت. بله، با خود تصمیم گرفت که این بیشتر به دردش می خورد. امن بود و دست یافتنی. تنها به اندازه ی کافی و نه بیش از حد، حواسش را پرت می کرد. پازلی که مشغول تکمیل آن بود تصویری از یک سگ تریر که جلیقه ی چهارخانه به تن داشت و مقابل ارگ ادینبورگ ایستاده بود را به نمایش می گذاشت. البته نه این که جودیث از سگ های تریر خوشش می آمد، بلکه کاملا مطمئن بود که از سگ های تریری که جلیقه ی چهارخانه به تن دارند خوشش نمی آید. اما او همه ی پازل هایش را از فروشگاه های خیریه در مارلو خریداری می کرد و تنها از این که پازلی را پیدا کرده بود که قبلا آن را درست نکرده است، خوشحال بود.