«ما معمولاً بچه‌هاي خود را بي‌احساس و بي‌اعتنا بار نمي‌آوريم. علي‌رغم خستگي، نيازمندي‌ها و وظايف بي‌پايان روزمره، هيچ چيزي نمي‌تواند با احساسات‌مان هنگام تربيت بچه‌ها برابري كند. [...] متأسفانه، با وجود اين‌كه خيلي از بچه‌ها مراقبت مي‌كنيم، غالبآ اين احساس را در جهت كنترل بچه‌ها، جنگ و دعوا يا تسليم‌شدن در برابر خواسته‌هاي‌شان هدايت مي‌كنيم تا مبادا احساس غمگيني، اشتباه يا سرخوردگي كنند. اگر واقعآ مي‌خواهيم احساس شور و علاقه را به‌منظور تربيت سالم بچه‌ها به‌كار ببريم، بايد آن‌ها را براي يك زندگي كاملا موفق در آينده آماده كنيم. [...] شما مي‌توانيد از مبارزه قدرتي كه زماني آن را اجتناب‌ناپذير مي‌دانستيد پرهيز كنيد، به‌شرط آن‌كه با فرزند خود رودررو نشويد. مي‌توانيد، وقتي موقتآ خشمگين مي‌شويد، خونسردي خود را حفظ كنيد، حتي اگر بچه‌ها مطابق خواست شما همكاري يا رفتار نكنند. [...] با مطالعه اين كتاب خواهيد فهميد كه چگونه استعدادها و قريحه‌هاي منحصربه‌فرد بچه‌هاي خود را شناسايي و تقويت كنيد. در پايان كتاب با ابزارهايي آشنا خواهيد شد كه به‌كمك‌شان مي‌توانيد بچه‌ها و نوجوانان خود را در مسير رسيدن به بزرگ‌سالي تقويت كنيد تا بتوانند مسائل، مشكلات، تنش‌ها و چالش‌هاي زندگي خود را به بهترين صورت مديريت كنند. و سرانجام رويكردهايي را كشف خواهيد كرد كه به‌وسيله آن‌ها بچه‌ها را تشويق كنيد تا آرزوها و رؤياهاي خود را هم شكل بدهند و هم واقعيت ببخشند.»