نویسنده : لودمیلا اولیتسکایا

    ترجمه : الهام کامرانی

مادر، هر روز صبح علي‌الطلوع، انگار كه پشت سكان كشتي، دست به واكر مي‌ايستاد، بادبان بر مي‌افرازد و يك بند خرده فرمايش مي‌كند. عمري جواني سر كرده و سر پيري دست از سردخترش آنافيودوروناي حالا ميان‌سال و نوه‌دار بر نمي‌دارد.