ژان پاتريک مانشِت متولد ۱۹۴۲ در شهر مارسي است که در سال ۱۹۹۵ پس از يک دوره مبارزه با بيماري سرطان درگذشت. اين نويسنده در طول زندگي کوتاه خود به فعاليت‌هاي زيادي پرداخت؛ تدريس زبان فرانسوي در مدارس انگلستان، نواختن ساکسوفون، فعاليت سياسي (مبارزه براي استقلال الجزاير...)، ترجمه آثار انگليسي و امريکايي به فرانسوي، نوشتن سناريو براي سينما و تلويزيون، و کتاب‌هاي نوجوانان. اما آن‌چه باعث شهرتش شد، آثار سبک سياهِ اوست.

منتقدان مانشِت را خالق و نماينده اصلي «سبک نو سياه» مي‌دانند و مرگ زودرسش در ۵۲ سالگي نه صرفاً به عنوان نويسنده سبک سياه، بلکه به عنوان يک رمان‌نويس استثنايي، محفل‌هاي ادبي را متأثر کرد. آندره وانونسيني مي‌گويد: «مانشت نه تنها به موضوعاتي پرداخت که تا قبل از او رمان پليسي به آن اعتنايي نداشت، بلکه توانست آن‌ها را از وراي نثري بديع بيان کند.» و باز هم به گفته او، «قهرمانان آثار مانشت، کارآگاه خصوصي سرخورده، قاتل حرفه‌اي، کارمند عاري از انسانيت و تروريست سرنوشت مشترکي دارند و آن، از دست دادن تسلط بر موقعيت‌هاي جنون‌آميز است، در حالي که خود به طور مبهم متوجه بازي خوردن خويش مي‌شوند. آن‌ها اغلب در آشفتگي خشونت‌آميز بي‌امان و پوچي درگير مي‌شوند که نويسنده با سبکي نفس‌گير و همواره طعنه‌آميز روايت مي‌کند. از وراي اين آميزه دقت در ارجاعات و کثرتِ هزل، مانشِت با خشم پسروي‌هاي متعدد سياسي و اخلاقي را که آثار آن را در دوران پس از سال ۱۹۶۸ مي‌بيند، برملا مي‌کند. به همين خاطر شکست صورت کليدي اين دوره است، چه شکست جامعه‌اي خرف و منگ شده و چه شورشياني که آن را به چالش مي‌کشند. از اين معجون گزنده، رمان پليسي و سياه متحول بيرون مي آيد.»

در ابتداي اين رمان، ژرژ ژِرفو، کارمند ارشد يک شرکت بزرگ پاريسي به خواننده معرفي مي شود که ساعت ۳ بامداد با سرعت ۱۴۰ کيلومتر در ساعت در جاده کمربندي خارج شهر مي‌راند. او از بي‌خوابي رنج مي‌برد، اما در آن هنگام خواب‌آلوده نيست؛ به موسيقي جاز گوش مي‌دهد و نوعي نشاط عصبي در خود احساس مي‌کند. کمي بعد، رويدادهايي پياپي و نفس‌گير او را رو در روي دو آدمکش حرفه‌اي قرار مي‌دهد که توسط يک جنايتکار سابقه‌دار اجير شده‌اند: آلونسو امريش، افسر سابق ارتش و دستگاه امنيتي مخوف جمهوري دومينيکن که علاوه بر کشتن مخالفان ديکتاتوري حاکم، سال‌ها از راه قاچاق الکل و مواد مخدر ثروت اندوخته است. او پس از تغييرات سياسي در دومينيکن، از آن‌جا گريخته و در گوشه‌اي از خاک فرانسه پنهان شده است. او زندگي خود را در انزواي کامل و وحشت از سوءقصد دشمنانش سپري مي‌کند...