ترجمه : فهیمه زاهدی

 

در نمایش‌نامه سخن‌ورزی، زن سخنوری با نام ویوین به‌رینگ سرطان پیشرفته تخمدان دارد. او استاد شعر قرن هفدهم انگلیس به ویژه شعر «جان دان» است ـ شاعری كه به قول جیسن، چنان پیچیده سخن می‌گوید كه زبان شكسپیر در برابر زبان او هم‌چون نوشته‌هایی است كه امروزه مردم در کارت‌های تبریك الكترونیكی برای هم می‌فرستند. ویوین پذیرفته تا زمانی كه زنده است، خود را به دست پژوهشگران بسپارد تا بر روی او آزمایش‌های گوناگونی انجام دهند. خواندن نمایش‌نامه سخن‌ورزی هم‌چون سربی سنگین، تن و روان آدمی را به ژرفای تیرگی می‌كشد. نام نمایش‌نامه بر این اساس انتخاب شده كه سخنور كسی است كه بتواند سخن را بورزد و وقتی چنین كرده حتی در دم مرگ، سخنوری و سخن‌ورزی‌اش حكم به زیستن او می‌كند."