کرگدن آهنی کتابی متشکل از 11 داستان کوتاه است. داستان هایی که علی رغم تنوع در فرم و قصه ها غالباً آدم هایی تنها و تک افتاده را روایت می کنند. داستان ها پرکشش بوده و مخاطبان خاص و عام را تا حدود زیادی اقناع می کند. برخی داستان ها پیش از این در مطبوعات منتشر شده و مورد توجه قرار گرفته.

از متن کتاب:
نمی دانم چه کسی گفته و کجا خوانده یا شنیده ام که آدم ها هرچه بیشتر در شغل شان فرومی روند بیشتر به آن شبیه می شوند. این حرف را باید طلا گرفت. شغل آدم ها جنس و رنگ و بو دارد و می رود توی گوشت و پوست و روح شان. مثلاً همین احمدکالباس؛ هربار که به صورتش نگاه می کنم این حرف فیلسوفانه برایم معنادارتر می شود. احمدآقا از بس صبح تا شب بین رول های انواع کالباس وول خورده و لبه ی رول ها را با چاقو باز کرده و گذاشته روی دستگاه کالباس بر و ورقه ورقه روی هم انداخته و وزن کرده شان و از بس که ورقه های بد بریده شده یا کهنه و خشک شده ی سرِ رول را خورده خودش شده شبیه کالباس. صورتش بی رنگ و کم خون است. مثل صورت مِیّت.