گفتگوهای : کتایون مزادپور ،فیروز دیانت ،مهران افشاری

«...به‌خوبی به نظر می‌رسد که فردوسی در عهد خود و در حوادث آن زمانه، نماینده و طرفدار گروهی است مبارز در حفاظت از ملیت ایرانی.به نظر می‌رسد این گروه با دیگران در جدالی سیاسی بوده‌اند. شاعر بزرگ ملی ماست که با توفیق تمام، در آن روزگار حمله و آشوب، نمادی از وحدت ملی و ملیت ایران را بازآرای کرده است و ستونی افراشته را ساخته است برای پاداری و پایداری وحدت فرهنگی و زبانی در ایران گسترده و بزرگ.»