نویسنده : هاینریش فون کلایست

    ترجمه : محمد اوحدی‌حائری

برنت هاینریش ویلهلم فون کلایست (زاده ۱۸ اکتبر ۱۷۷۷ درگذشته ۲۱ نوامبر ۱۸۱۱) یک شاعر، نمایش‌نامه‌نویس، رمان‌نویس اهل آلمان بود.

در خانواده‌ای نظامی-پروسی، در شهر فرانکفورت بر ساحل رود اُدِر به دنیا آمد. او در سال ۱۷۸۸، پس از مرگ پدرش، به برلین رفت و آن‌جا در یک دبیرستان فرانسوی به تحصیل ادامه داد. شانزده ساله بود که به استخدام هنگ شهر پُتسدام درآمد و بر ضد جمهوری نوپای فرانسه شرکت کرد. در ۱۷۹۹ از خدمت ارتش که در چشمش منفور بود، استعفا داد و در شهر زادگاه خود به تحصیل در رشتهٔ فلسفه، فیزیک و ریاضیات پرداخت. او سال ۱۸۰۳ به شهر وایمار رفت و در این کانون ادبی روزگار خود با ویلند و گوته آشنا شد.

«شاهزاده‌ی هامبورگ» آخرین و از نظر برخی از اهل فن، مهم‌ترین و تکنیکی‌ترین نمایش‌نامه‌ی اوست که با فرمی نظرگیر و با ابتکارات زبانی، پیچیدگی‌های سیاسی و نافرمانی مدنی در راه پیروزی یک ملت را با به چالش کشیدن مفاهیم قراردادی سیاسی، نظامی، قضایی و اخلاقی اعم از اخلاق در ساحت عمومی و خصوصی به نمایش می‌گذارد. چیستی عدالت در بافت قدرت حاکمان یکی از مفاهیم محوری در تمامی آثار کلایست است که آخرین اثر او نیز از آن مستثنی نیست.