(مواضع و دیدگاه‌های سازمان چریک‌های فدایی خلق ایران)

نویسنده : انوش صالحی

در این گزارشات نمونه ‏های فراوانی از سیر تکاملی حرکت اجتماعی زحمتکشان به روشنی دیده می ‏شود، تکامل مبارزه از حالت فردی به جمعی، از اقتصادی به سیاسی و از حالت پراکنده به سازمان یافته و از مسالمت ‏آمیز به قهرآمیز. مثلا در محلاتی که کارگران و دهقانان مهاجر، کسبه و کارمندان جزء که در نتیجه سال ها فشار و ستم اقتصادی و سیاسی که از جانب رژیم دیکتاتوری و سرمایه ‏داران داخلی وابسته و سرمایه ‏داران خارجی بر آنها وارد آمده است، جان‏شان به لب رسیده، این توده رنجبر و زحمتکش وقتی آخرین امیدش را هم از او می ‏گیرند، وقتی می ‏بیند آلونک و خانه گلی ‏شان را که با خون دل به قیمت بیگاری تمام افراد خانواده ‏اش ساخته شده با خاک یکسان می کنند، وقتی که نه تنها به خانه بلکه به زن و فرزندان او رحم نکرده و همه را مورد آزار و ضرب و شتم قرار می ‏دهند، وقتی مرگ عزیزان خود را در زیر آوار می ‏بیند، به مقابله بر می ‏خیزد، با هر وسیله‏ ای که در دست دارد به مأموران حمله می‏کند. در این حالت همه چیز حالت شکوفایی دارد، نظرات‏شان جنبه تهاجمی پیدا می‏کند، با همدیگر متحد شده و به اشکال گوناگون با یکدیگر همکاری کرده و با هر وسیله‏ ای که در اختیار دارند با مأموران می ‏جنگند.