نویسنده : آلبرت مارین

    ترجمه : راضیه خشنود

در بهار سال 1918، در جریان جنگ جهانی اول، سربازان آمریکایی در کانزاس به آنفولانزا مبتلا شدند. تا تابستان همان سال، دومین موج این بیماری در قالب اپیدمی‌ای بی‌نهایت مسری و مهلک از راه رسید و ظرف چند هفته به پاندمی تبدیل شد. شمار سربازانی که در اثر این بیماری جان باختند چندین میلیون بیشتر از تعداد سربازانی بود که در جنگ کشته شدند. این پاندمی تاکنون بدترین مرضی بوده که گریبان نوع بشر را گرفته است. حتی طاعون سیاه قرون وسطی نیز، از نظر تعاد قربانیان، به گرد پای این پاندمی نمی‌رسد. هیچ جنگی، هیچ قحطی و سیل و زلزله‌ای این همه قربانی نداشته است. ظرف هجده ما، حدود پانصد میلیون نفر، یعنی یک‌سوم جمعیت جهان در آن زمان، به آنفولانزا مبتلا شدند. شمار دقیق قربانیان هرگز مشخص نشد، اما طبق دقیق‌ترین تخمین پنجاه تا صد میلیون نفر جان باختند.

آلبرت مارین در این کتاب تاثیرگذار از علم، تاریخ و تاثیر این مصیبت بزرگ بر جهان می‌گوید و نیز از احتمال وقوع پاندمی مهلک دیگری در این روزها خبر می‌دهد.