نویسنده : جمال میرصادقی

طوقی به خانه برگشته بود. پرده را کنار زد، رشته‌های برف پایین می‌ریخت. کوه سفید شده بود و درخت‌ها وخانه‌ها پوشیده از برف. دیشب خواب کبوترها را دیده بود. در خانه‌ی قدیمی بود. کبوتر طوقی روی شانه‌ی او نشسته بود و از کف دستش دانه برمی‌چید. پدرش کبوترهای او را توی کیسه انداخته و بیرون شهر رها کرده بود. عصر طوقی و چتری برگشته بوند و دوروبر او می‌گشتند و بق‌بقو می‌کردند و دانه برمی‌چیدند.