نویسنده : میرجلال‌الدین کزازی

ثواب روزه و حج قبول آن کس برد

که خاک میکده‌ی عشق را زیارت کرد

دوگانه‌گرایی را که یکی از بسترها و بنیادهای باورشناختی و پندارپرورانه در دیوان حافظ است، باری دیگر، در این بیت بازمی‌توانیم یافت: بازتاب و نمودی از آن دو سامانه‌ی ناساز و پادینه‌ی یکدیگر را که خواجه‌ی رهروان راز آنها را رویاروی یکدیگر می‌نهد تا با پروردن پندارهای نغز و نوآیین، باورها و دیدگاه‌های نهانگرایانه و رازورانه‌اش را، به شیوه‌ای جاودانه و هنری، آشکار بدارد و با زیباپرستان خواستار، در میان بپذارد، در این بیت نیز، پدیدار شده است.