هیوز به پیشنهاد دوست طراحش، باسکین، شعرهایی درباره‌ی کلاغ‌‌هایی که او کشیده می‌سراید. این شعرهای کوتاه بعدها در سال 1970 در قالب مجموعه‌ای به نام «زاغی» منتشر می‌شود. نمادین و اسطوره‌ای بودن کلاغ این کتاب که جانوری تخس و بازیگوش و ماجراجوست، همراه با درون‌مایه‌ی تراژیک‌‌ ـ‌‌ کمیک شعرها، و حال‌و‌هوای خاص شاعر هنگام سرودن این مجموعه پس از خودکشی دو همسر و تک دخترش، مجموعه‌ی «زاغی» را به یکی از خاص‌ترین و عجیب‌ترین اشعار ادبیات معاصر انگلیسی تبدیل کرده است.

امیدواریم با خواندن ترجمه‌ی فارسی این شعرها که از وزن هم بی‌بهره نیست، لحظه‌ای حتا به عمق واقعیت هولناک مناسبات بشری سده‌ی بیستم بیندیشیم.