«این داستان را زندگی‌نامه نمادین هسه دانسته‌اند. كتاب در سال 1932 منتشر شده است. یعنی یك سال بعد از آنكه هسه برای بار سوم ازدواج كرد و با همسرش، نینون آوسلندر به مونتانیولا رخت كشید. كتاب شرح سفر معنوی هرمان هسه است به سوی صبح معرفت. چند سال پس از پایان جنگ بزرگ به حلقه سالكان راه صبح می‌پیوندد تا در این سلوك جلیل شركت جوید. این سلوك تلاشی است بیرون از زمان و مكان. شرق او شرق جغرافیایی نیست و از قید زمان نیز آزاد است. هسه در این كتاب به مفهوم حقیقی زندگی از زاویه‌ای جدید می‌اندیشد و سعی دارد با سفری كه آغاز كرده به كمال مطلوب انسان‌ها دست یابد.»

سفری كه هسه در این كتاب در كنار شخصیت‌های متفكر و مطرح جهانی آغاز می‌كند زمینی نیست و بیشتر به سیر تكامل اندیشه و عرفان وی مربوط است. راوی كه نام مستعار «ه. ه» را در این داستان برای خود برگزیده، دغدغه‌ها، ناباوری‌ها و تردیدهای خود را در قالب سیر و سلوكی عرفانی به نمایش می‌گذارد. سفری كه گرچه با هدف رسیدن به مشرق زمین و كسب دانش و عرفان این منطقه آغاز می‌شود، ولي در داستان از ادیان مختلف یا فرهنگ‌های خاص نكته‌ای گفته نمی‌شود و داستان اغلب حول شخصیت اول داستان و تحولات ذهنی و روحی او است.