نویسنده : سیمون دوبوآر

    ترجمه : شهلا حمزاوی

زمان رازداری رمانی است آموزنده و بازنگری منصفانه‌ای است به معیارهای ارزشی، فرهنگی سال‌های شصت و هفتاد میلادی اروپا یعنی پس از جنگ جهانی دوم و احتمالاً مقدمه‌ای است بر تجدیدنظرها در معیارها و ضد ارزش‌ها در خانواده‌ها. خانواده‌هایی که در جوانی و به‌نوبت خود بر این باور بودند که جهان حداکثر در هر دهه معیارهای سنجش جدیدی می‌طلبد، پس قاعدتاً حالا می‌بایست برای نیازهای نسل بعدی یعنی فرزندان خود درک درستی داشته باشند، به‌عبارت‌دیگر عملکرد فرزندان اگر صحیح و منطقی باشد، حتی اگر در تناقض با نسل‌های پیشین، نگرانی ندارد. اینان اگر موجودات مفیدی در جامعه‌ی انسانی شدند، ضمانت موجهی است در جهت مشروعیت انتظارات آنان از اجتماع بزرگ‌ترها وگرنه با تضادهای مقطعی در نسل‌های گوناگون، نه برخورد شخصی و موضع‌گیری‌های حاد حاصلی دارد و نه کینه‌توزی‌ها در درازمدت. کوشش در جهت یافتن راه‌حل‌های عملی در زمان و مکان و با در نظر گرفتن داده‌های موجود باید باشد.