بهشت و دوزخ داستانی است مستند وبر اساس یک مقطع کوتاه از زندگی دکتر محمد مصدق از تیرماه تا ۀذر ماه 1319،او که سالهاست گوشه نشینی اختیار کرده و از سیاست کناره گرفته است و بیشتر اوقات خودش را در احمد آباد سپری می کند،ناگهان مورد سو ظن حکومت قرار می گیرد.بازداشت می شود و دوازده روز بعد او را با اتومبیل خودش به مشهد و از آنجا به بیرجند می فرستند.خدیجه،دختر نوجوان دکتر محمد مصدق کهع در لحظاتی که او را به زور سوار اتومبیل می کنند شاهد ماجرا بوده است،بر اثر مشاهده ی رفتار توهین آمیز مامورین با پدرش به شدت متاثر و پس از تبعید او دچار اختلال روانی می شود-عارضه ای که تا بعد از پایان دوره ی تبعید و بازگشت او به احمد آباد هم ادامه دارد.

قسمتی از این کتاب :

کاروانسراها همه سر پا وسالم اما خالی و متروک یک نفر آدمیزاد هم دور و بر این کاروانسراها نمی دیدی.حتا درخت هایی که توی حیاط این کاروانسراها بود خشکیده بود و حوض ها و برکه ها هم همه خشک و خالی و بی آب.اما جلوی هر کاروانسرایی یک گله سگ و سیاه ولو بودند که همین که صدای ماشین به گوششان میخورد شروع میکردند به واق واق کردن و همین که ماشین میرسید به کاروانسرا و داشت از جلوی کاروانسرا رد میشد،می دویدند دنبال ماشین و صدای واق واق کردنشان تا یکی دو فرسخ دنبال ماشین می آمد و از آن به بعد هم توی گوش مسافرها بود تا ماشین برسد به کاروانسرای بعدی و سگهای بعدی و صدای واق واق کردنشان.