نویسنده : جان فردریکسون

    ترجمه : سپیده به‌نژاد ،ولی‌الله رمضانی

روان‌درمانی چیست؟ پذیرش دو طرفۀ کلیت زندگی درونی بیمار توسط درمانگر و بیمار. این همان فرایند شفا است. در درمانگری پویشی فشرده و کوتاه‌مدت (ISTDP)، ما همواره با تمامیت درونی بیمار کار می‌کنیم، چیزی که او یک عمر آن را طرد کرده است…، ما به حقایق وفادار می‌مانیم، نه تکنیک‌ها.

برشی از متن:

زمانی را به یاد می‌آورم که پدرم از من پرسید: «تنها کاری که تو می‌کنی اینه که به حرفای مردم گوش می‌دی، درسته؟» درست است. اما گوش‌دادن چیست؟ و به‌عنوان یک درمانگر، این‌که به قول بندیکت با گوش دل به حرف‌ها گوش بسپاری به چه معناست؟ 

یک فرد عادی تنها آنچه را مي‌شنود که فردی هوشیارانه به زبان می‌آورد. او با خود فکر می‌کند که “این کاری که این آدم می‌کنه اصلاً با عقل جور در نمی‌آد! او دیوونه است!!!” اما به‌عنوان یک درمانگر، ما می‌پرسیم: «محتوای ناهشیاری که رفتار این بیمار در آن کاملاً معنا می‌یابد، چیست؟