نویسنده : پروین دخت‌تدین

در این مجموعه سخن از عملکرد افرادی است که از انقلاب مشروطیت تا پیروزی انقلاب اسلامی ایران به مدت هفتاد سال (۱۲۸۷- ۱۳۵۷) سکاندار تعلیم و تربیت نوباوگان استان فارس بوده ا‌ند و حال عملکرد آنها با فاصله‌ای نسبتا طولانی زیر ذره بین قرار می‌گیرد.

از آنجا که هر فرهنگ غنی و ریشه‌داری دارای جوهره حیاتی است که از دورانی به دوران دیگر و از نسلی به نسل جدید منتقل می‌شود و جوهره حیاتی موجود در هر فرهنگ ممکن است  حشو و زوایدی داشته باشد که متناسب با دنیای امروز نباشد. لازم است با مقتضیات زمان همراه شده و پالایش یابد. چه به کمک همین فرهنگ پالایش یافته است که می‌توان زمان گذشته را به زمان حال پیوند داد و از گذشته عبرت گرفت. تعلیم و تربیت نیز به عنوان یکی از پایه‌های اساسی فرهنگ هر کشور ازاین امر مستثنی نیست.

این کتاب با هدف یادگیری ازتجربیات اهالی تعلیم و تربیت گوشه‌ای از ایران بزرگ تلاش کرده تا با ارزیابی نقادانه فعالیت آنها، چراغ راه آیندگان باشد.