نویسنده : منوچهر کدیور

برشی از متن:

توفیق دیدار مسکن و ماوای دکتر محمد مصدق و زیارت قبر ساده آن بزرگ تاریخ، در احمدآباد (تبعیدگاهش) به برکت نفراتی از عزیزانم در جمعه سوم دی ماه 1372 تصمیم گردید. گویی بندبند وجودم صلا سر می‌دادند که:

ناله‌های خانگی دل را تسلی‌بخش نیست / در بیابان می‌توان فریاد خاطرخواه زد

با آن که سالها از درگذشت آن بزرگمرد ایران‌زمین سپری شده است، گویا هنوز وقت آن نرسیده که به وصیتش عمل گردد و او در کنار شهدای سی‌ام تیرماه که "به منزله فرزندانش بودند" دفن شود.