نویسنده : ایوب آقاخانی

کتاب «زیر نور موضعی مجموعه نمایشنامه‌های ایوب آقاخانی دهه‌ی ۸۰» از ایوب آقاخانی است. در مقدمه‌ی کتاب آمده است:

«ایوب آقاخانی، زاده‌ی نخستین روز از آبان ۱۳۵۴ در شهر تبریز، از نویسندگان موفق مطرح نسل سوم نمایشنامه‌نویسان کشور است. او دانش‌آموخته‌ی این رشته و کارشناس ارشد رشته‌ی ادبیات نمایشی است و بیش از بیست سال ـ تا زمان چاپ این سه مجلد ـ است که در دانشگاه‌های کشور در رشته‌های تئاتر و سینما تدریس می‌کند و بارها برای نمایشنامه‌هایش موفق به اخذ جوایز در رقابت‌های داخلی و بین المللی شده است.
آقاخانی موسس یک گروه فعال تئاتری با عنوان «پوشه» است که از سال ۱۳۷۴ تا کنون با این نام مشغول تولید تئاتر است.
او علاوه بر نویسندگی و کارگردانی، بازی هم می‌کند و داشتن این وجوه مختلف در کارنامه‌ی کاری‌اش، همچنین نگاه پررنگ اجتماعی او در کنار بازی‌های زبانی و فرمال و تنوع چشمگیر در آثارش، او را میان نویسندگان هم نسلش بسیار متمایز می‌کند.
این مجموعه که پیش روی شماست دربردارنده‌ی نمایشنامه‌های ایوب آقاخانی طی سه دهه‌ی ۷۰، ۸۰، ۹۰ شمسی ـ از روزگار دانشجویی‌اش تا پایان دهه نود ـ است که به ترتیب سال نگارش در این جلدها چیده شده‌اند.»

گزیده ای از کتاب:

اینجا، دیگر، دوران دانشجویی به پایان رسیده و خط آموش اساتید بزرگی به ذهن و جان نشسته. گرفتن معدلی میان آموزه‌های اساتید عالیجاهی چون «بیضایی»، «دولت‌آبادی»، «گلشیری»، «میرصادقی» کار بسیار سختی است. مجموعه‌ی شگفت‌آوری از رازها و وسواس موروثی، بافه‌ای از تداعی های سِحرآمیز فرم و اندیشه و دیدن ارتفاعی از قلم در پیشِ رویَت که خود در برابر عظمتشان دچار وحشت و ادباری، و البته نومید.

پس ناگزیر راه خود را جست‌وجو می‌کنی. برای من دهه‌ی هشتاد یک دهه‌ی جدی و یک اعلام جنگ است علیه خودم. جنگی برای ثبت و اعلان؛ برای معنابخشی به حیات؛ برای پابان دادن به داشتن یک شعور خفیف از هر چیزی و از منتها‌الیه چپ به راست‌زدن یا در پیچ راست به چپ زدن و داشتن یک ادبیات مسروقه و فرق ضرورت‌های زمانه را درنیافتن و این حرف‌ها و چه، که در متعالی‌ترین شکل تو را «دست‌سوم» نگه می‌دارد. باید پس از دهه‌‌‌‌‌ی سوم زندگی، مُهر را برای خود و جهانم کوبیدم. 
حاصلش این جلد است. دیگر آن جثه‌ی تکیده‌ی در صف تو آمده و مشغول است؛ با تکلیفی معلوم و بضاعتی معین که هنوز می کشود بر آن بیفزاید.