نویسنده : راجر اسکروتن  

   ترجمه : امین یوسفی 

کتاب حاضر مشتمل بر 11 فصل است که مفاهیم بدیعی را ارائه می‌کند که شاید کمتر خواننده‌ای درباره آن‌ها اندیشیده باشد.  
محافظه‌کاری اسکروتن رابطه نزدیکی با سنت‌گرایی مذهبی دارد. او درباره جنسیت، ازدواج، سقط جنین و مرگ آسان، در هماهنگی با آموزه مسیحیت، واجد دیدگاه‌های سنتی است. او اخلاق‌مداری دوآتشه بود و نحوه زندگی را به دیگران تجویز می‌نمود.  
در فصل نخست اسکروتن از وفاداری ملی و دولت ملی سخن می‌گوید. او می‌گوید درسی که باید بیاموزیم این است که از آنجایی‌که دولت ملی بر حکومت دموکراتیک و سکولاریسم مبتنی است باید آن را ارتقا و اصلاح کنیم. مفاهیمی همچون شهروندی و تعریف آن، تابعیت و مزایای آن، علل مهاجرت، عضویت، جوامع آیینی، ملی‌گرایی ادامه این فصل را تشکیل می‌دهند. او از اقتصاد بازار آزاد و فراملی‌گرایی انتقاد کرده و به بازگشت به درون تأکید می‌ورزد. او بر این باور است که تجارت باید محدود و توأم با ممنوعیت‌هایی باشد به نفع شرایط داخلی، الزامات اخلاقی، دینی و ملی. اسکروتن از اتحادیه اروپا انتقاد کرده و نسبت به قریب‌الوقوع بودن پایان آن هشدار می‌دهد.  
در فصل دوم نویسنده به مشکلات زیست‌محیطی ناشی از فعالیت بنگاه‌های ذیل اقتصاد بازار آزاد می‌پردازد. او نخستین دغدغه دولت‌های دموکراتیک را تشویق رشد اقتصادی و بی‌اعتنایی به تخریب محیط زیست می‌داند. راه‌حلی که پیشنهاد می‌دهد نه برقراری اقتصاد سوسیالیستی بلکه اصلاح تقاضا و تغییر سبک زندگی مردم است. محافظه‌کاران درپی حفظ نهادهای متضمن راه‌حل‌های جمعی برای مشکلات و انتقال دانش تولید شده اجتماعی هستند. به باور او برای اصلاح مشکلات زیست محیطی و اجتماعی در سطح جهان باید به‌دنبال کنترل‌های محلی و تأکید حاکمیت بر محیط‌های شناخته‌شده و تحت مدیریت خودشان باشد. 
فصل سوم به رابطه انسان با حیوانات اهلی و دام‌ها اختصاص دارد و این پرسش را مطرح می‌کند که آیا ما واقعاً حق داریم حیوانات را با وجود بزرگ شدن توسط ما، تناول کنیم و اصلاً آیا این امر اخلاقی است. اسکروتن استدلال می‌کند که چنانچه ما هنوز در سده 19 به سر می‌بردیم با آن شیوه‌های کشاورزی هیچ مشکلی پیش نمی‌آمد. او زندگی اخلاقی را مبتنی بر سه ستون ارزش، فضیلت و وظیفه می‌داند. سپس خوردن شرافتمندانه و شرورانه را از یکدیگر تفکیک می‌کند. در نگاه او خوردن شرافتمندانه آدابی دارد از جمله توجه به دیگران، تسهیل گفتگو و جلوگیری از آزار حیوانات. او دام‌ها را، همانند حیوانات خانگی، عضو افتخاری جامعه انسانی ندانسته ولی انسان را موظف به مراقبت از آن‌ها می‌داند.