نویسنده : لئوناردو داوینچی 

   ترجمه : مهوش قویمی 

«لئوناردو داوینچی» در آوریل سال 1452 میلادی در دهکدة کوچکی، در منطقة توسکان ایتالیا به دنیا آمد. لئوناردو در سال 1472 در اتّحادیة صنفی نقّاشان فلورانسی «سن لوک» پذیرفته شد. شهرت او به عنوان نقّاش، مدیون پانزده اثر است. امّا وی در عین حال، نظریه‌پرداز، پژوهشگر فلسفی و دانشمندی صاحب کشف و شهود بود. کتاب حاضر، دربردارندة گزیده‌ای از اندیشه‌های فلسفی، سخنان حکیمانه و گمانه‌های داوینچی است.

انسان‌ها به نادرست از گذر زمان گله و شكايت دارند و شتاب آن را ملامت مي‌كنند، آن‌ها درنمي‌‌يابند كه زمان به اندازه كافي طولاني است، اما طبيعت حافظه خوبي به ما داده است كه سبب مي‌شود رويدادهاي دوران گذشته را مربوط به زمان حال بپنداريم. عمر پرمي‌كشد، نهاني مي‌لغزد و اين و آن را فريب مي‌دهد و هيچ چيز به سرعت سال‌ها سپري نمي‌شود، اما آن‌كس كه بذر پرهيزكاري مي‌افشاند، شرافت و آبرو حاصل بر‌مدارد.