نمایشنامه‌ی حکم در برابرحکم به موضوعات رحمت، عدالت، حقیقت و رابطه‌ی آن با تکبر و تواضع، و به ویژه افراط‌گرایی دینی، قشری‌گری و خشکه مقدس بودن حکام و لغزش آن‌ها در مسائل اخلاقی، سوء استفاده از ابزار قدرت و ... می‌پردازد.

آگاهی طبقاتی شکسپیر در این نمایش‌نامه به غایت صریح و آشکار است؛ در این نمایش‌نامه جامعه شدیدا دو قطبی است؛ در یک طرف عزلت و خلوت عمیق و جدی امیر و قایم مقام او و درباریان و اشراف و صومعه‌ها و قصرها و نیز سلول‌های زندانی وجود دارد که در آن‌ها عاشق و معشوق بی‌گناه تنها و گرفتارند ودر طرف دیگر ازدحام جمعیت میخانه‌ها، عشرتکده‌ها و مردم فقیر کوچه و خیابان‌اند که چون کرم در هم می‌لولند و تقابل آشکاری بین طیف‌های اجتماعی بالا و پایین وجود دارد.