(شاه، مخالفان و آمریکا ۱۳۳۲ تا ۱۳۳۶)

نویسنده : علی رهنما 

   ترجمه : پوريا پرندوش

بین سال های 1332 - 1329 محمد مصدق نخست وزیر ایران بود. او که تحصیل کرده رشته حقوق از سوئیس بود، با روی آوردن به سیاست، به سلطنت مشروطه ای باور پیدا کرده بود که در آن شاه باید سلطنت کند و نه حکومت. مصدق در 28 ماه آخر دولت خود، به تدریج اختیارات محمدرضا شاه پهلوی را به عنوان پادشاه مشروطه با گرفتن اختیارات و امتیازات ویژه از میان برد. رویدادهای 25 تا 30 تیر 1331 نشان داد که مردم در خیابان در بحبوحه بن بست بین شاه که به دنبال تحمیل امتیاز عرفی مرسوم خود برای وتو کردن وزارت جنگ مصدق بود و مصدق که سلطه سنتی او را به چالش می کشید، جانب مصدق را گرفتند...