(صد قطعه از ویلیام شکسپیر)

نویسنده : ویلیام شکسپیر

   ترجمه و بازسرایی : رزا جمالی 

این گزینه‌ها از غزل‌ها و نمایشـنامه‌هـای شکسپیر انتخاب شـده‌اند که هـویت شعـری مستقلی دارنـد و به عنـوان قطعاتی مستقل در ادبیات انگلیسی خوانده شده است. شکسپیر مهم‌ترین شاعر نمایشی دوره‌ی رنسـانس و عصـرِ الیزابتِ انگلستان است. غـزل‌های او بیشتر بر مدار دو موضوع عشقِ آسمانی و عشق اهریمنی می‌گردد. قطعات شاعرانه‌ای که از نمایشـنامه‌‌های او انتخــاب شــده‌انـد تـوانـایـی او را در شخصـیت‌پردازی و صـدا دادن بـه روح این شـخـصیت‌هـا نمــایــان مـی‌کنـد. وقـتــی که لیـدی مکـبث ماهیـتــی شیـطــانی مــی‌یــابــد و یـا در اوجِ دیــوانــگـی سخـنـــانی را به زبـان می‌آورد تک‌گـویی‌هـای او با افلـیای پـاک و پری‌سیرت که با گل‌ها سخن مـی‌گـویـد تفـاوت دارد. گـاه این شـاه‌بیت‌هـا از جمـلات مضمـونی نمایـشـنامـه‌هـایـش انتخاب شده‌اند که به نظـر کلامـی ‌پر از پنـد و حکـمت مـی‌آیـد. تک‌گـویـی‌هـا و یا گفت‌وگوهایی که از نمایشنامه‌ی رومئو و ژولیت انتخاب شده‌اند باز متفاوت هستنـد و بیشتـر از عشقی سخـن می‌گویند که با تقـدیر به مخالفت برخاسته است.