نویسنده : عباس عبادی

شعری از این کتاب :

چه بی­‌ثمر

نشستن در اتاق

به عصر جمعه‌­ای

که تمام همسالانت رفته باشند

و تو حتی نشانی گورهاشان را هم ندانی

سرِ قراری سوخته

در کوچه­‌ی بی‌دارودرخت

آمده­‌ای

زیر پنجره‌­ی نیمه‌­باز

که پرده­‌ی منقوش ماه و ستاره

جهانش را محدود می­‌کند

چه انتظاری داری؟