گردآوری و تدوین : امیرحسین نوربخش ،نسیم خداخواه

کارل مارکس انديشمندي سترگ با افکاري ملهم از فلسفه‌ي مدرن در وجه قاره‌اي آن است. هر چند که سوسياليسم پيش از وي نيز وجود داشته اما سوسياليسم علمي تنها پس از او به عنوان يک ايدئولوژي شناخته شد. از اين جهت مي‌توان مارکس را جدي‌ترين نقاد مدرنيته ناميد. نقادي که فلسفه را در خدمت تغيير عملي جهان قرار داد. فيلسوفان جامعه‌شناسان علماي سياست و حتي هنرمندان هر کدام تاکنون برداشت‌هاي تخصصي خويش را از انديشه‌هاي مارکس داشته‌اند چنان که مي‌توان تاثير مخصوص وي را بروادي‌هاي مختلف علمي و فرهنگي و رشته‌هاي دانشگاهي انساني به وضوح مشاهده کرد تفکر وي را چپ هاي ارتودوکس مارکسيستي تصور مي‌کردند و چپ‌هاي نونام مکتب انتقادي بر آن نهاده‌اند. اما ان چه بسيار اهميت دارد و موضوع ترجمه مقالات متعدد مارکس و انگلس در اين جا بوده همانا شناخت افکار اين دو انديشمند پيرامون علم حقوق بوده که هميشه مغفول مانده است. چنان که مي‌دانيم، تحصيلات رسمي مارکس در دانشگاه برلين، رشته حقوق بود و سپس به سمت رشته فلسفه گرايش پيدا نمود و در آن مدرک دکترا گرفت. وي در اظهار نظري حقوق‌دانان را مدافعان وضعيت موجود و حافظان نظام سرمايه‌داري خوانده است. کمونيست ها معمولا حقوق را به حقوق بورژوايي و غير بورژوايي تقسيم کرده‌اند اما در ديدگاه مارکس بايد حقوق را ذيل نظريه زير بنا و روبنا تحليل کرد و با اين متد جامعه شناسانه به نظر ميرسد که حقوق بازيچه دست سياست‌مداران و امري روبنايي محسوب مي‌شود که اشکارا طبقه کارگر را استثمار مي‌کند، در واقع وي حق را يک ايدئولوژي براي سلطه بر ديگران مي‌دانست و نه امري صرفا طبيعي.

از طرف ديگر تلاش کرده ايم تا در اين اثر به بررسي آثار فردريش انگلس يار ديرين مارکس در عرصه حقوق نيز بپردازيم.