نویسنده : محمدابراهیم باستانی پاریزی

در کتاب حاضر، استاد پاریزی، حکایات، خاطرات، روایات و مطالب مختلفی را در حوزه‌ تاریخ، شعر و ادبیات، فرهنگ، سیاست، مسائل جامعه و مانند آن گردآورده و گاه آن را به زبان طنز بازگو کرده است.نویسنده کلیه ی مقدمه هایی را که برای کتاب های دیگر نوشته است را در این کتاب جمع آوری کرده است.

ایشان برای نمونه می‌گوید: "من، یک جا به شوخی نقل کرده بودم "تاریخ، عبارت است از شرح وقایعی که هرگز، آن‌طور که نوشته شده، اتفاق نیفتاده است به قلم کسانی که هرگز آن وقایع را ندیده بوده‌اند..". حالا باید این جمله را هم بدان اضافه کنم که "تاریخ‌نویس، در مدت کوتاه حیات خود، چیزهایی را می‌بیند که در هیچ‌ تاریخی نخوانده است.

واقعا خداوند، بر ما اهل تاریخ و معلمان تاریخ این مملکت، منت عظیم دارد که ما را در دورانی حیات بخشیده است که توانسته‌ایم این همه حوادث عبرت‌آموز را به چشم ببینیم؛ حوادثی که برای هرکدام از آن‌ها، مورخین امثال بیهقی و جوینی، صدسال و هزار سال می‌بایست انتظار بکشند، تا یکی از آن‌ها اتفاق افتد: پنجاه سال حوادثی که به اندازه‌ی دو هزار و پانصد سال، حرکت‌آفرین و تغییربخش و سرنوشت‌ساز بوده است...

محمد ابراهیم باستانی پاریزی در سوم دی‌ماه ۱۳۰۴ هـ.ش در پاریز، از توابع شهرستان سیرجان در استان کرمان متولد شد. وی تا پایان تحصیلات ششم ابتدایی در پاریز تحصیل کرد و در عین حال از محضر پدر خود مرحوم حاج آخوند پاریزی هم بهره می‌برد.

پس از پایان تحصیلات ابتدایی و دو سال ترک تحصیل اجباری، در سال ۱۳۲۰ تحصیلات خود را در دانشسرای مقدماتی کرمان ادامه داد و پس از اخذ دیپلم در سال ۱۳۲۵ برای ادامه تحصیل به تهران آمد و در سال ۱۳۲۶ در دانشگاه تهران در رشته تاریخ تحصیلات خود را پی گرفت.