نویسنده : والتر شوبارت 

   ترجمه : محمد رنجبر

درباره داستایفسکی و نیچه نوشتن به معنای این است که درباره معنا و راز قرن بیستم نوشته شود. داستایفسکی و حتی نیچه انزجار اصیلی از فرهنگ میانمایگی دارند.

داستایفسکی صرفا نویسنده نیست، و نیچه هم فقط متفکر نیست. داستایفسکی با که فیلسوف است، همانطور که نیچه به همان میزان شاعر است. در هر دوی آن‌ها هوشمندی غریبی با نیرویی نادر از شهود و اشتیاقی پیوند دارد که سرچشمه‌اش ژرفایی دینی است.

فروتنی یا اراده معطوف به قدرت، تولد دوباره یا جنون، عشق و حیات ابدی یا قدرت و مرگ. این است پرسش سرنوشت‌ساز قرن بیستم. این پرسش ابدی تبار بشری است. این و نه هیچ چیز کمتری در ورای نام‌های داستایفسکی و نیچه سر به آسمان می‌ساید.