نویسنده : باقر پیرنیا ،عبدالله شهبازی

در دوران سال‌های پس از ۱۳۵۰ خورشیدی که هیچگونه کار دولتی نداشتم، گاهی نوشتن یادنامه‌ای از زندگی پر رویداد گذشته در اندیشه‌ام می‌جوشید ولی بارها به‌علتی این خواست به انجام نمی‌رسید، تا امروز در بهار شکوفان ۱۳۶۵ که در برابر آینه تاریخ به گذشته‌هایم می‌نگرم و در ژرفای دل، چیزی مرا بر آن وامی‌دارد که آزموده‌ها و پیشامدهای پیشین و یادداشت‌های دست‌نوشته خویش را به چشم آورم و با گرفتن خامه آنها را برای بستگان و همه گرامیانی که در درازای زندگی‌ام همپا و همدم من بوده‌اند، بنگارم.
اینک برای همه آنانی که به هویت ملی و رخدادهای سرنوشت‌ساز کشور خود دل بسته‌اند، می‌نویسم.