(سینما و روان‌کاوی: دو تاریخ موازی)

نویسنده : جانت برگستروم

   ترجمه : مهرداد پارسا ،صالح نجفی و ...

شب بی‌پایان تأملی است در باب نسبت‌های نظری و تاریخی میان روان‌کاوی و سینما. در این کتاب برخی همچون استفان هیث و ژیژک در مقالات خود به بررسی زمینه‌های نظری و تحلیلی روان‌کاوی و سینما پرداخته‌اند و برخی دیگر مانند پیتر وولن و آلن دومیجولا بر نسبت‌های تاریخی‌تر و به‌ویژه تلقی فروید از سینما تمرکز کرده‌اند. عنوان این کتاب از فیلم مرد مرده، اثر جیم جارموش گرفته شده است: «بعضی‌ها با یه شادی خوشایند به دنیا میان، بعضی‌ها تو یه شب بی‌پایان». ازاین‌حیث که روان‌کاوی و نظریهٔ فیلم در جست‌وجوی منطق معنا هر دو ناکام مانده‌اند، شب بی‌پایان عنوان مناسبی برای این مجموعه مقالات است.