طنزهای این کتاب به انتخاب یاشار صلاحی (پسر عمران) گردآوری شده و شامل مجموعه ای است مستوفی از طنزهای کوتاه او که در سال 84 به رشته تحریر درآورده که عموماً به تبارشناسی روشنفکران ایرانی از دل رفتارها و عکس العمل هایشان در قالب کنایه، تمسخر، تحسین، حسادت، متلک، تشویق و لبخند بیرون آمده است. به گفته ناشر، صلاحی میزان دانش، نبوغ و بی سوادی آنان را مشخص می کرد و از این طرق حقیقت و چیستی ما را نشان می داد.

طنزهای کتاب "کمال تعجب" برگرفته از "خاطرات کمال تعجب" است که عمران صلاحی آنها را در ستونی در روزنامه آسیا پایه گذاری کرد و به گفته پسرش (یاشار) بخشی از خاطرات اوست که قابل ارائه در محافل عمومی است!

عمران صلاحی در جایی از کتاب تعجب و درباره آن گفته است: می توان این خاطرات را به سه بخش تقسیم کرد؛ دیده ها، شنیده ها و خوانده ها. کمال تعجب خیلی از این افراد را از نزدیک دیده و شاهد ماجرا بوده است. بعضی از ماجراها را از این و آن شنیده و بعضی را هم در کتاب ها و نشریات خوانده است.

در یکی از طنزهای این مجموعه با نام "خانمی در کاشان برای من (عمران) تعریف کرد" آمده است:

"زن فضولی می میرد و به آن دنیا می رود.

به او می گویند: اگر فضولی نکنی، نصف بهشت را به تو می دهیم.

زن می پرسد: نصف دیگرش را به کی می دهید؟!"