نویسنده : هادی خورشاهيان

می‌گویم از لحظه‌ای که آن صحنه را دیدم تا لحظه‌ای که وارد آپارتمانمان شدیم را یادم نمی‌آید،‌ ولی مامان می‌گوید از کارونسرا تا خانه هفتصد و چهارده کیلومتر بوده و ومن نمی‌توانستم این همه مدت بیهوش بوده باشم. اصلا باور نمی‌کنند یک نفر می‌تواند در بیهوشی حرف بزند و غذا بخورد و این‌طور چیزها. نمی‌دانم چقدر از حرف‌هایم را باور کرده‌اید،‌ ولی راستش را بخواهید دلم می‌خواهد همه‌ی آن‌ها را باور کنید. بالاخره شما هم لابد فیلم‌های عجیب دیده‌اید و کتاب‌های غریب خوانده‌اید،‌ ولی اعتراف کنید بعضی از آن‌ها را باور کرده‌اید؟ آن‌ها را هم باور نکرده باشید،‌ گاهی رؤیاهای خودتان را که باور کرده‌‌اید...