نویسنده : ادوارد ا ویلسون

   ترجمه : سمانه آسمانی

چگونه بشریت پدید آمد و چرا گونه‌ای مانند ما در این سیاره وجود دارد؟ آیا ما جایگاه یا حتی سرنوشت خاصی در جهانِ هستی داریم؟ مقصدمان چیست و چرا؟ که خود ای‌بسا دشوارترین پرسشِ پرسش‌ها باشد.

ادوارد ویلسون، زیست‌شناس برندۀ جایزه پولیتزر، در فلسفی‌ترین اثر کارنامۀ خود [یعنی] معنای هستی انسان، با این قبیل سؤالات وجودی و چندی دیگر دست‌وپنجه نرم می‌کند و آنچه که وجه تسمیه والای انسان‌ها از همۀ گونه‌های دیگر است، بررسی می‌کند. ویلسون ضمن جست‌وجو برای معنا در آنچه نیچه زمانی آن را «رنگین‌کمانِ» حول لبه‌های بیرونی‌ِ دانش و خیال نامید، خوانندگانش را با خود به سفری می‌کشاند که در درازای آن علم و فلسفه را برای ابداع رساله‌ای قرن بیست‌ویکمی در مورد وجود انسان به هم پیوند می‌زند؛ از پیدایش نخستینِ ما گرفته تا نگاهی تحریک‌آمیز به آنچه آیندۀ بشر آبستنِ آن است.

نویسنده در کتاب حاضر بررسیِ پیشگامانۀ خود را دربارۀ «عصر انسان‌شناسیِ» ما، که با کتاب تسخیر اجتماعی زمین آن را آغازید و اثرش از سوی نیویورک‌تایمز «گزارشی درازدامن و گسترده‌ از عروج انسان تا حکمرانی بر زیست‌کره» تعریف شد، پی می‌گیرد و چنین مدعی می‌شود که ما انسان‌ها در مقام یک گونه، اکنون به آن اندازه دربارۀ جهان و خودمان می‌دانیم که بتوانیم به پرسش‌هایی در مورد جایگاه خود در کیهان و معنای زندگیِ هوشمند به روشی نظام‌مند و، البته، آزمون‌پذیر بپردازیم.