نویسنده : فرامرز عیب‌پوش

همه‌ی ما با مفهوم زیرآب زنی آشنا هستیم، اما شاید ندانیم ریشه‌ی این کلمه به کجا برمی‌گردد. در زمان‌های قدیم که آبِ مصرفیِ خانه‌ها به‌وسیله‌ی آب‌انبارها تأمین می‌شد، به بخش انتهایی و زیرینِ آب‌انبارها «زیرآب» گفته می‌شد. زیرآب‌ها محل تجمع آب کثیف و گل‌ولای بود. یک نفر کارش این بود که برای تخلیه‌ی این آب کثیف، اصطلاحاً «زیرآبی» برود و زیرآب را باز کند. حالْ زمان‌هایی وجود داشت که کسی برای دشمنی با همسایه‌ی خود، زیرآبِ خانه‌ی او را باز می‌کرد تا آب تمیز خارج شود. در آن دوران به این عمل، زیرآب زنی گفته می‌شد.

کتاب زیرآب زنی نوشته‌ی فرامرز عیب‌پوش از عملی حرف می‌زند که اغلب مردم یا در انجام آن نقش داشته‌اند و یا قربانیِ آن بوده‌اند. امروزه زیرآب‌زنی در موقعیت‌هایی معنی می‌یابد که یک شخص توانایی‌ها و موفقیت شخص دیگری را زایل کند تا با حذف او، جایگاهش را صاحب شود. زیرآب زنی در همه‌ی فرهنگ‌ها و جوامع وجود دارد، اما در کشورهای در حال توسعه بیشتر به چشم می‌خورد؛ چراکه جوامع پیشرفته قوانین محکم‌تری برای برخورد با چنین اختلالات رفتاری وضع کرده‌اند. این مسئله متأسفانه در محیط‌های کاری بسیار دیده می‌شود. فرامرز عیب‌پوش در این اثر، ابتدا به تعریف زیرآب‌زنی می‌پردازد و سپس این اصطلاح را در انواعِ ساده، مرکب، مرصع، مجهول و زیرآب‌زنی خودزنی تقسیم‌بندی می‌کند.