نویسنده : میرحسن ولوی

هویت هر قوم و ملتی استوار بر ارکان فرهنگ، زبان و باورهای برخاسته از ادب و اندیشه های آن قوم و ملت است که در طی سالیان دراز شکل هویتی به خود گرفته و تجلیات آن در قالب آثار فرهنگی و هنری اعم از نثر و نظم و یا وجوه دیگر فرهنگی به ظهور رسیده و ماندگار شده اند. در این میان ما مردم ایران که به تاریخی غنی و فرهنگی بسیار متنوع مفتخریم، باید از زبان و ادبیات فارسی خود بسیار بهره ببریم و از آن غفلت نکنیم. عمق و گستردگی ادبیات کشور کهن سال ایران نه از آن ادعاهایی است که نیاز به استدلال و حجت داشته باشد، بلکه اثرات عجین شده فرهنگ و زبان فارسی با ادبیات که متکی بر آثار سترگ بزرگان ادب و اندیشه ایران زمین است موید این ادعاست. بسیار طبیعی است که در اثر بی خبری از ارزشها و گنج‌های معنوی خود مسحور گفته ها و اندیشه‌های هر چند ارزشمند ولی بعضا کم مایه دیگران و بیگانگان شویم از این رو ناب گزیده‌های حاضر را به انسانهای علاقمند و به ویژه جوانان پرتلاش تقدیم میداریم تا به قول حافظ مصداق آن نشویم که
فرمود:
سال ها دل طلب جام جم از ما میکرد

آنچه خود داشت ز بیگانه تمنا می کرد

گوهری کز صدف کون و مکان بیرون است

طلب از گمشدگان لب دریا می کرد